AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, Isparta ve çevresinde yaşa- yan Türk çocuklarında oligodontinin prevalansı ve dağılı- mını belirlemektir.

GEREÇ VE YÖNTEM: Süleyman Demirel Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Pedodonti Anabilim Dalına 1999-2018 yılları arasında başvuran ve oligodonti tanısı konulmuş hasta kayıtları tarandı. Herhangi bir sistemik rahatsızlığı olmayan, üçüncü büyük azı dişleri hariç 6 ve daha fazla dişi eksik olan 6-18 yaş aralığında 112 birey çalışmaya dahil edildi. Saptanan diş eksikliklerinin, eksik diş sayılarına, dişlere, cinsiyete ve çenelere göre dağılımı ve diş eksikliği paternleri incelendi. Diş eksikliği görülme sıklığı sayı ve yüzde olarak tablolanıp, cinsiyet ve eksik dişlerin çenelere göre dağılımında Mann-Whitney U testi uygulandı. Diş eksikliği paternlerini belirlemek için Tooth Agenesis Code/Diş Eksikliği Kodu (TAC) değerleri verilerine frekans analizi yapıldı.

BULGULAR: Çalışmamızda Isparta ve çevresinde yaşayan Türk çocuklarında, sendroma bağlı olmayan oligodontinin görülme sıklığı %0.08 oranında saptandı. Birey başına dü- şen konjenital eksik diş sayısı 9.05 olarak bulundu ve ek- sikliği en sık görülen dişler, alt ve üst 2. küçük azı dişleri olarak gözlendi. Diş eksikliği cinsiyetler ve çeneler arasın- da karşılaştırıldığında aradaki farklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Yaygın izlenen eksik diş paternleri, üst çenede küçük azı ve lateral kesici kombinasyonu iken, alt çenede küçük azı dişleri ve lateral kesici dişlerin kom- binasyonu şeklinde oldu.

SONUÇ: Elde edilen sonuçlar dahilinde, Isparta ve çevre- sinde her on bin çocuktan 8’inde oligodonti varlığı tespit edildi. Oligodontinin erken teşhisi ile birlikte, şiddeti ve dağılımı göz önüne alınarak uygulanabilecek alternatif te- daviler önemli olabilir.