Turk J Rheumatol, vol.24, pp.17-20, 2008 (Peer-Reviewed Journal)
Objective: To investigate Human Parvovirus (HPV) B19 IgG and IgM antibody levels and B19 viral DNA using PCR method in the serum of Rheumatoid arthritis (RA) patients to determine the role of B19 in the ethiopathogenesis of RA.
Material and Methods: Sixty patients who met the criteria of American Rheumatism Association for RA and who were followed in our outpatient clinic, 2 patients with a diagnosis of Juvenile RA and 29 patients with a diagnosis of osteoarthritis (OA) as control group were included in the study. Peripheral venous blood sample was obtained from the patients to investigate IgG and IgM against HPV B19. HPV B19 IgM and IgG were investigated using micro Enzyme Linked Immunosorbent Assay method. B19 viral DNA isolation was performed using Real Time PCR.
Results: Ages and sex were not different between groups (p>0.05). HPV B19 IgM positivity was determined in 7 (%11.3) in RA and in 4 (%13.8) patients in OA group (p>0.05). B19 IgG positivity was determined in 29 (%46.8) in RA and in 17 (%58.6) patients in OA group (p>0.05). B19 DNA was investigated using PCR in 10 patients among 11 patients who had B19 IgM positivity. B19 DNA was isolated in 5 of 7 (%71.4) RA patients who were positive for B19 IgM. But no B19 DNA could be isolated in 3 osteoarthritis patients. Although B19 DNA was isolated markedly higher in RA group, the difference was not significant between groups because B19 IgM was positive in a small number of patients (p>0.05).
Conclusion: We found the incidence of HPV B19 IgM and IgG in the serum of RA patients not different from OA patients. We assessed viral DNA positivity by PCR as reinfection in former cases. We believe that we will get clear evidence about the role of B19 in RA by gathering the results of different studies.
Key words: Rheumatoid arthritis, etiopathogenesis, human Parvovirus B19
Amaç: Romatoid artritin (RA) etyopatogenezinde Human Parvovirüs (HPV) B19’un rolünü belirlemek için RA’lı hastaların serumlarında B19 IgG ve IgM antikor düzeylerini ve Polymerase Chain Reaction (PCR) metodu ile B19 virüs DNA’sını araştırmayı amaçladık. Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya Amerikan Romatizma Cemiyeti (ARA) kriterlerine göre kesin tanı almış ve polikliniğimizde takip edilen RA’li 60, Juvenil RA (JRA)’li 2 ve kontrol grubu olarak osteo- artritli (OA) 29 hasta dahil edildi. Hastalardan B19’a karşı oluşan IgG ve IgM antikorlarının varlığını araştırmak için periferik venöz kan örneği alındı. HPV B19 IgM ve IgG antikorları mikro Enzyme Linked Immunosorbent Assay (ELISA) yöntemi kullanılarak araştırıldı. HPV B19 virüs DNA izolasyonu, Real Time PCR yöntemiyle yapıldı. Bulgular: Yaş ve cinsiyet açısından iki grup arasında fark yoktu (p>0.05). B19 IgM pozitifliği, RA grubunda 7 (%11.3), OA grubunda 4 (%13.8) hastada saptandı (p>0.05). B19 IgG pozitifliği, RA grubun- da 29 (%46.8), OA grubunda 17 (%58.6) hastada saptandı (p>0.05). B19 IgM pozitifliği olan 11 hastadan 10’unda PCR ile HPV B19 DNA’sı bakıldı. B19 IgM pozitif olan 7 RA hastasının 5’inde (%71.4) HPV B19 DNA izole edilirken, 3 OA hastasının hiçbirinde izole edilemedi. B19 DNA pozitifliği, RA grubunda belirgin olarak yüksek olmasına rağ- men az sayıda hastada B19 IgM pozitifliği olduğu için gruplar arasın- daki farklılık anlamlı değildi (p>0.05).
Sonuç: Çalışmamızda RA’li hastaların serumlarında HPV B19 IgM ve IgG antikor sıklığını OA grubundan farklı bulmadık. RA’li hasta- larda PCR ile viral DNA pozitifliğinin saptanmasını eski olgularda reenfeksiyon olarak değerlendirdik. İnanıyoruz ki farklı çalışmala- rın sonuçlarının bir araya gelmesi ile RA’li hastalarda B19 virüsünün etkinliği ile ilgili kesin bilgiler edinebileceğiz.
Anahtar sözcükler: Romatoid artrit, etyopatogenez, insan Parvovirüs B19