Is Acinetobacter Bacteremia Effective on Mortality?

Creative Commons License

Gönderen K., Yıldırım F., Zerman A., Başarık Aydoğan B., Türkoğlu M., Aygencel Bıkmaz G.

10. Ulusal Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Kongresi, İstanbul, Turkey, 27 - 30 November 2013, pp.39

  • Publication Type: Conference Paper / Summary Text
  • City: İstanbul
  • Country: Turkey
  • Page Numbers: pp.39

Abstract

Amaç: Acinetobacter baumannii bakteriyemisinin yoğun bakım hastalarında mortalite için bağımsız risk faktörü olup olmadığı tartışmalıdır. Bu çalışmamızda Acinetobacter baumannii bakteriyemisi için risk faktörlerini, morbidite ve mortalite üzerine etkisini belirlemeyi; diğer bakteriyemi nedenleri ile karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2012-Ekim 2013 tarihleri arasında dahiliye yoğun bakım ünitesinde yatan ve izleminde bakteriyemi tespit edilen hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Acinetobacter bakteremisi ve diğer bakteriyemiler yoğun bakıma yatıştan 72 saat sonra kan ya da kateter kültüründe izole edilmesi olarak tanımlandı. Kan örneklerinden Acinetobacter baumannii ve diğer bakteriyemi etkenleri BactAlert otomatik sistem ile izole edildi. Bulgular: Toplam 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Bunların 16 (%26,6)’sında Acinetobacter baumannii, 44 (%73,3)’ünde Acinetobacter baumannii dışında mikroorganizma kan kültürlerinde tespit edildi. İki grup arasında yaş, cinsiyet, APACHE II, SOFA, GKS, RİFLE skorları, komorbidite, yatış nedenleri, yatış yeri açısından fark yoktu (p>0,05). Hastaların bakteriyemi dışında enfeksiyon atak sıklıklarına bakıldığında iki grup arasında ventilatör ilişkili pnömoni, idrar yolu enfeksiyonu, yumuşak doku enfeksiyonu sıklığı ve etkenleri arasında fark yoktu (p>0,05). Acinetobacter bakteriyemisi dışında bakteriyemisi olan grupta, kan kültürlerinde Gram (-) etkenler (%31,8 vs. %6,3, p=0,043) ve Gram (+) etkenler (%72,7 vs. %31,3 p=0,006) daha sık görülmekteydi. İki grup arasında entübasyon sıklığı, süresi, invaziv girişimler açısından fark yoktu (p>0,05). Acinetobacter bakteriyemisi olan grup daha fazla oranda enteral besleniyordu (%100 vs. %68,2 p=0,01). İki grup arasında hastanede yatış süresi, yoğun bakımda yatış süresi ve yoğun bakım sonucu açısından fark yoktu (p>0,05). Acinetobacter grubunda 12/16 (%75) hasta, diğer grupta 39/44 (%88,6) hasta exitus olmuştu (p=0,191). Sonuç: Dahiliye yoğun bakım hastalarında Acinetobacter baumanii bakteremisi mortaliteyi artıran bir faktör olarak tespit edilmemiştir.