Research Information System
Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, vol.30, no.2, pp.91-100, 2014 (Peer-Reviewed Journal)
Objective: This study was designed to ınvestıgatıon of usıng wet wıpes m the çare of
hospıtalızedchıldren'mothers ın chıldren’s hospıtals.
Methods: This study was designed as a descriptive study and the study data were collected
with face to face intervievvs with 200 mothers whose children were hospitalized in a university
hospital, between 30 June 2012 and 15 January 2013. The data were collected with a questionnaire
form specifically designed in compliance with the recent literatüre which was composed of 30
questions. The study data were evaluated with SPSS 16.0. The percentage and frequency
distributions were calculated and ali results were presented in tables. Permissions in vvriting were
obtained from the institutions where the study was conducted, The Board ofEthics at the School of
Nursing, and Children 's Hospital.
Results: İt was reported that 53% of the participants used wet wipes after urination while 58%
used wet wipes follovving urination and defaecating during their stay in the hospital. The most
common uses o f wet wipes were found to be changing diapers (45,5%), daily çare (34,5%), and
cleaning hands after meals (27%). The most common other body parts in using wet wipes were
hands and feet (46%) and face (38%).
Conclusion: The study results illustrated that mothers preferred wet wipes while chanqinq
diapers, daily çare of their children and cleaninq different parts of their bodies durinq their stay in
the hospital. İn this context, pediatric nurse who advocates and decision-makers between the roles
relatinq to child çare qiven property or child çare accordinq to the selection of 'Instruments and in
the use of wet wipes which areas is often employed, should be performed in which the Chemicals
and they can create compücations incidence for further multicenter, long-term studies
Amaç: Bu çalışma çocuk hastanesinde yatarak tedavi gören çocukları olan annelerin
bakımda ıslak mendil kullanma durumlarının incelenmesi amacıyla planlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki araştırmanın verileri 30 Haziran 2012-15 Ocak 2013
tarihleri arasında Üniversite Hastanesinde çocukları yatarak tedavi gören 200 anneye yüz yüze
görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır Araştırma verilerinin toplanmasında literatüre dayalı
olarak hazırlanan ve araştırmacılar tarafından geliştirilen toplam 30 sorudan oluşan anket
formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde SPSS 16.0 istatistik paket
programı kullanılmıştır. Frekans ve yüzde dağılımları hesaplanmış ve tüm sonuçlar tablolar
halinde sunulmuştur. Araştırmanın yürütüldüğü kurumlardan ve Ege Üniversitesi Hemşirelik
Fakültesi Etik Kurulu'ndan ve Çocuk Hastanesi'nden yazılı izin alınmıştır. Araştırmaya katılan
annelere de araştırma hakkında bilgi verilmiş, onamları da alınmıştır.
Bulgular: Çalışmamızda annelerin hastanede kaldıkları süre içerisinde çocuklarının alt
temizliğini çocuk sadece idrarını yaptığında % 53'ünün ıslak mendille (n:106); idrar ve gaitasını
yaptığında ise; % 58'inin ıslak mendil ile (n:116) temizlik yaptığı belirlenmiştir. Islak mendil
kullandıkları işlemlere baktığımızda ise en çok %45.5'inin alt temizlik sırasında kullandığı
(n:91), %34.5'inin çocuğun günlük bakımında kullandığı (n:69) %27'sinin yemek sonrası ellerin
temizliğinde (n:54) kullandığı saptanmıştır. En çok tercih ettikleri diğer vücut bölümlerinin ise
%46 el-ayak (n:92) ve %38 yüz bölgesi (n:76) olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Araştırmamızda annelerin üniversite hastanesinde kaldıkları süre içerisinde
çocukların alt temizliğinde, çocuk bakımında ve farklı işlemlerde vücut bölümlerindeki
bakımın sürdürülmesinde sıklıkla ıslak mendili tercih ettikleri saptanmıştır. Bu bağlamda
pediatri hemşiresinin savunucu ve karar alıcı rolleri arasında bulunan çocuğa verilen bakımın
özelliği ya da çocuk bakımına uygun araçların seçimi ve kullanımında ıslak mendillerin hangi
bölgelerde sık kullanıldığı, içerisindeki kimyasalların ve onların oluşturabileceği komplikasyonların görülme oranlarına yönelik daha çok merkezli ve uzun soluklu çalışmaların
yapılması önerilmektedir