Düzce Sağlık Çalışanlarında Lisansüstü Eğitim Sıklığı veEtkileyen Faktörler

Creative Commons License

Yılmaz M., Yılmaz A., Bayraktar F.

Smyrna Tıp Dergisi, vol.10, no.2, pp.31-38, 2020 (Peer-Reviewed Journal)

  • Publication Type: Article / Article
  • Volume: 10 Issue: 2
  • Publication Date: 2020
  • Journal Name: Smyrna Tıp Dergisi
  • Journal Indexes: Other Indexes
  • Page Numbers: pp.31-38
  • Kütahya Health Sciences University Affiliated: Yes

Abstract

Objective: The aim of the study is to determine the frequency of postgraduate training of healthcare workers and some factors that affect them. Material and Methods: This cross-sectional study was conducted in 176 healthcare workers identified by the systematic random method in the Provincial Health Directorate of Düzce and its affiliated units. Results: While 4.5% (n:8) of the participants completed the postgraduate education, 1.7% (n:3) of the postgraduate education continued. 36.9% (n:65) of the participants are planning to do postgraduate training. There were no significant difference between the groups in terms of gender, marital status, occupation, institution/department, income status (p:0.05). There was no relationship between the degree of graduate education and the occupational satisfaction score (p:0.18). When compared to having an administrator or an employee in the institution where he / she was studying the post graduate education (p:0.02). Conclusion: The post-graduate frequency is %6.2 in this study. The reason for not having a degree most often is the lack of time and intensive work and the reasons for having one are specialization in the professional field and promotion.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, sağlık çalışanlarının lisansüstü eğitim sıklığını saptamak ve etkileyen bazı faktörleri belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel tipte araştırma Düzce İl Sağlık Müdürlüğü ve bağlı birimlerinde çalışan ve sistematik rastgele yöntemle belirlenen 176 sağlık çalışanında uygulanmıştır. Bulgular: Katımcıların %4,5’i (n:8) lisansüstü eğitimi bitirmişken, %1,7’si (n.3) lisansüstü eğitime devam etmektedir. Lisansüstü eğitim yapmayı düşünen %36,9 (n.65)’dur. Lisansüstü eğitim yapma durumu cinsiyet, medeni durum, meslek, çalıştığı kurum/bölüm, gelir durumu ile karşılaştırıldığında gruplar arasında fark bulunmamıştır (p>0,05). Lisansüstü eğitim yapma durumu ile mesleki doyum puanı arasında ilişki bulunmamıştır (p:0,18). Lisansüstü eğitim yapma durumu çalıştığı kurumda yönetici veya çalışan olarak görev yapması ile karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmuştur ( p:0,02). Sonuç: Lisansüstü eğitim sıklığı bu çalışmada %6,2’dir. En sık lisansüstü eğitim yapma sebebi mesleki alanında uzmanlaşma ve görevde yükselme iken yapmama sebebi zaman yetersizliği ve yoğun çalışmadır.