Carotid artery endarterectomy results in patients with and without contralateral carotid artery stenosis


Parlar A. İ.

18. Ulusal Vasküler ve Endovasküler Cerrahi Kongresi & 9. Ulusal Fleboloji Kongresi, Girne, Cyprus (Kktc), 9 - 12 November 2017, vol.26, pp.5

  • Publication Type: Conference Paper / Summary Text
  • Volume: 26
  • City: Girne
  • Country: Cyprus (Kktc)
  • Page Numbers: pp.5
  • Kütahya Health Sciences University Affiliated: No

Abstract

Kontralateral karotis arter stenozu olan ve olmayan hastalarda karotis arter endarterektomisinin sonuçları

Ali İhsan Parlar1 , Engin Tulukoğlu1 , İbrahim Uyar2 , İlyas Kultayev1 , Necmeddin Yakut1

1 Akut Kalp ve Damar Cerrahisi Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği, İzmir

2 Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği, İzmir

Giriş: Ciddi karotis darlığı genellikle karotis endarterektomi (KEA) ile tedavi edilir, ancak kontralateral karotis stenozu olan hastalarda cerrahi işlemin güvenliği tartışmalıdır. Ciddi karotis darlığı ile kontralateral %50 ve üzeri karotis stenozu olan ve olmayan hastalarda KEA’nın sonuçlarının karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem: Çalışmamıza Haziran 2012-Ağustos 2017 tarihleri arasında izole KEA uyguladığımız 383 hasta dahil edildi. Tüm KEA’ler genel anestezi altında tek cerrah tarafından, shunt kullanılmadan gerçekleştirildi. Hastalar kontralateral karotis arterin durumuna göre 2 gruba ayrıldı: Grup 1 (≤%49 kontralateral darlık, n=292) ve grup 2 (>%50 kontralateral darlık, n=91). Hastaların demografileri, semptomatik durumu, erken (<30 gün) nörolojik komplikasyonlar, ölüm sıklığı ve survileri karşılaştırıldı. Tablo 1’de preoperatif hasta verileri sunuldu. Bulgular: Operatif veriler ve postoperatif komplikasyonlar Tablo 2’de sunulmuştur. KEA sonrası toplam mortalite %1.3 (n=5)’dir. Grup 1’de 4 hasta ve grup 2’de 1 hastada erken mortalite (<30 gün) gözlendi (p=0.83). Genel inme oranı %2.1 (n=8); grup 1’de %2.0 (n=6) ve grup 2’de %2.2 (n=2) oranında saptandı (p=0.94). Geçici iskemik atak her iki grupta birer hastada gözlendi (p=0.42). Tüm inme, ölüm ve geçici iskemik ataklar her iki grupta sadece semptomatik hasta grubunda gözlendi. Ortalama takip süresi grup 1’de 29±13 ay ve grup 2’de 21±15 aydı. Takip süresince grup 1’de 18 hasta ve grup 2’de 11 hastada çeşitli sebeplerle ölüm gerçekleşti (p=0.634). Her iki grubun survileri Şekil 1’de sunuldu. Tartışma: Her iki karotis arterde darlık sık karşılaşılan bir durumdur ve ciddi tarafın KEA esnasında ve sonrasında komplikasyon riskini arttırabilmektedir. KEA sırasında kross-klemp sonrası serebral kan akımında ki geçici kesinti nörolojik hasara neden olabilir ki bu durum kontralateral darlığı olanlarda daha sık gözlenebilir. Bu durumun şantla önlenebileceği önerilse de KEA sırasında şantın rutin ya da selektif kullanımını destekleyen yeterli kanıt yoktur. Sonuç: Kontralateral %50 ve üzeri darlığı olan ve KEA uygulanan hastalarda ile kontralateral %50’den az darlığı olan ve KEA uygulanan hastalar karşılaştırıldığında perioperatif nörolojik olaylar ve ölüm açısından artmış risk görülmedi.