2.Uluslararası 4.Ulusal Tamamlayıcı Terapiler ve Destekleyici Bakım Uygulamaları Kongresi (TATDEP), İzmir, Turkey, 25 - 27 September 2019, pp.1-2
Amaç : Bu çalışma Türkiye’de astım tansı olan bireylerin
tamamlayıcı terapi ve destekleyici bakım uygulamalarının kullanımı konusunda
yayınlanmış çalışmaların gözden geçirilmesi ve çalışmalardan elde edilen
verilerin sistematik olarak incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir.
Yöntem : İncelenen araştırmalar uluslararası veri tabanlarından;
Medline,PubMed “ asthma, complementary therapy, supportive care practices, Turkey” ve ulusal veri tabanlarından; ULAKBİM
Türk Tıp Dizini,Google Akademik “astım, tamamlayıcı terapi, destekleyici bakım
uygulamaları,Türkiye” kelimeleri ile aralara ‘ve’ifadesi kullanılarak
tarandı.Konuyla ilgili 187 ulusal ve uluslararası yayına ulaşılmış olup
araştırmaya dahil edilme kriterlerine uygun olarak 4 yayın çalışma kapsamına
alınmıştır ve bulguları açısından sistematize edilerek incelenmiştir.
Bulgular : İncelenen çalışmalarda;
Tuncel ve arkadaşlarının (2014) yapmış olduğu çalışmada; Astım
ve/veya allerjik rinitli hastalarda tamamlayıcı terapi kullanımı oldukça sık
olarak bulunmuştur. Hastaların %67’si bitkisel tedavi uygulamış olup, %77’si
tamamlayıcı terapiyi tavsiye üzerine kullandığını belirtmiştir.
Doğan (2016) yapmış olduğu tez çalışmasında; araştırmaya
katılan bireylerin %74,2’si en az bir kere tamamlayıcı terapi uyguladıkları ve
hastaların %84,1’nin bu konuda bilgisi olduğu bulunmuştur. Hastaların tamamlayıcı
terapiyi etkili olması, çevrede faydalı olduğunu duyma, her tedaviyi denemiş
olmak, psikolojik olarak rahatlamak amacıyla kullandıkları bulunmuştur.
Tamamlayıcı terapi kullanan ve kullanmayan hastalar arasında astım şiddetini
inceleyen bu çalışmada her iki grup arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır.
Işık ve arkadaşlarının (2018) yapmış olduğu çalışmada;
Ailelerin %48.8’si çocuklarına hayatının herhangi bir döneminde tamamlayıcı
terapi uygulamalarını kullandıkları ve hastaların %14.5’u fayda gördüğünü
düşündüğü bulunmuştur. En sık başvurulan uygulamanın pekmez olduğu
saptanmıştır.
Özkars ve Kırık’ın (2018) yapmış olduğu çalışmada;
hastaların çoğunun tamamlayıcı terapiyi kullandıkları bulunmuştur. Hastaların eğitim
durumu veya aile gelir düzeyi ile astımda tamamlayıcı terapi kullanımı arasında
istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. En fazla kullanılan tamamlayıcı
terapi yönteminin bal olduğu bulunmuştur.
Sonuç : Astım tanısı olan hastalara tamamlayıcı terapi ve
destekleyici bakım uygulamalarının kullanım durumları ile ilgili yapılan
çalışmalar yeterli değildir. Günümüzde önemi gittikçe artmakta olan ve daha çok
tercih edilmeye başlanan tamamlayıcı terapi ve destekleyici bakım uygulamaları
hakkında hasta bilgi düzeyini ölçen, bu uygulamaları yapan hastaların uygulama
yöntemlerini saptayan, bu alanda çalışan sağlık profesyonellerinin hastayla
etkileşimini inceleyen çalışmaların olması hastalar açısından hayati öneme
sahiptir.