Astım Tanısı Olan Bireylerin Tamamlayıcı Terapi Ve Destekleyici Bakım Uygulamalarını Kullanımı: Literatür Incelemesi


Arslan G., Dağcan N., Uran B. N. Ö., Tokem Y., Avdal E. Ü.

2.Uluslararası 4.Ulusal Tamamlayıcı Terapiler ve Destekleyici Bakım Uygulamaları Kongresi (TATDEP), İzmir, Turkey, 25 - 27 September 2019, pp.1-2

  • Publication Type: Conference Paper / Summary Text
  • City: İzmir
  • Country: Turkey
  • Page Numbers: pp.1-2
  • Kütahya Health Sciences University Affiliated: No

Abstract

Amaç : Bu çalışma Türkiye’de astım tansı olan bireylerin tamamlayıcı terapi ve destekleyici bakım uygulamalarının kullanımı konusunda yayınlanmış çalışmaların gözden geçirilmesi ve çalışmalardan elde edilen verilerin sistematik olarak incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir.

Yöntem : İncelenen araştırmalar uluslararası veri tabanlarından; Medline,PubMed “ asthma, complementary therapy, supportive care practices,  Turkey” ve ulusal veri tabanlarından; ULAKBİM Türk Tıp Dizini,Google Akademik “astım, tamamlayıcı terapi, destekleyici bakım uygulamaları,Türkiye” kelimeleri ile aralara ‘ve’ifadesi kullanılarak tarandı.Konuyla ilgili 187 ulusal ve uluslararası yayına ulaşılmış olup araştırmaya dahil edilme kriterlerine uygun olarak 4 yayın çalışma kapsamına alınmıştır ve bulguları açısından sistematize edilerek incelenmiştir.

Bulgular : İncelenen çalışmalarda;

Tuncel ve arkadaşlarının (2014) yapmış olduğu çalışmada; Astım ve/veya allerjik rinitli hastalarda tamamlayıcı terapi kullanımı oldukça sık olarak bulunmuştur. Hastaların %67’si bitkisel tedavi uygulamış olup, %77’si tamamlayıcı terapiyi tavsiye üzerine kullandığını belirtmiştir.

Doğan (2016) yapmış olduğu tez çalışmasında; araştırmaya katılan bireylerin %74,2’si en az bir kere tamamlayıcı terapi uyguladıkları ve hastaların %84,1’nin bu konuda bilgisi olduğu bulunmuştur. Hastaların tamamlayıcı terapiyi etkili olması, çevrede faydalı olduğunu duyma, her tedaviyi denemiş olmak, psikolojik olarak rahatlamak amacıyla kullandıkları bulunmuştur. Tamamlayıcı terapi kullanan ve kullanmayan hastalar arasında astım şiddetini inceleyen bu çalışmada her iki grup arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır.

Işık ve arkadaşlarının (2018) yapmış olduğu çalışmada; Ailelerin %48.8’si çocuklarına hayatının herhangi bir döneminde tamamlayıcı terapi uygulamalarını kullandıkları ve hastaların %14.5’u fayda gördüğünü düşündüğü bulunmuştur. En sık başvurulan uygulamanın pekmez olduğu saptanmıştır.

Özkars ve Kırık’ın (2018) yapmış olduğu çalışmada; hastaların çoğunun tamamlayıcı terapiyi kullandıkları bulunmuştur. Hastaların eğitim durumu veya aile gelir düzeyi ile astımda tamamlayıcı terapi kullanımı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. En fazla kullanılan tamamlayıcı terapi yönteminin bal olduğu bulunmuştur.

Sonuç : Astım tanısı olan hastalara tamamlayıcı terapi ve destekleyici bakım uygulamalarının kullanım durumları ile ilgili yapılan çalışmalar yeterli değildir. Günümüzde önemi gittikçe artmakta olan ve daha çok tercih edilmeye başlanan tamamlayıcı terapi ve destekleyici bakım uygulamaları hakkında hasta bilgi düzeyini ölçen, bu uygulamaları yapan hastaların uygulama yöntemlerini saptayan, bu alanda çalışan sağlık profesyonellerinin hastayla etkileşimini inceleyen çalışmaların olması hastalar açısından hayati öneme sahiptir.