Batı Akdeniz ve Göller Bölgesi Jinekolojik Onkoloji Sempozyumu, Isparta, Turkey, 22 - 23 June 2019, pp.163-164
2. Trimester Servikal
Kısalığın Plasenta Prezentasyon Anomalisi ile İlişkisi
Giriş
Plasenta prezentasyon anomalileri;
plasenta previa totalis, parsiyalis ve aşağı yerleşimli plasentalar olarak 3
grupta incelenmektedir. Bu anomalilerin oluşumları patofizyolojik olarak
tümüyle henüz aydınlatılamasa da daha önce sezaryen geçirmiş olma öyküsü majör
risk faktörüdür.1-2 3.
Trimesterda Antenatal, inta ve postpartum hemorajilere sebep olan bu anomaliler
önceden farkedilip önlem alındığında maternal mortalite ciddi oranda
azalmaktadır. Kısa serviks bilindiği üzere erken doğumu öngörmede sık
kullanılan bir parametre olarak bilinse de (<25mm) plasenta prezentasyon
anomalilerinde peripartum histerektomi zorluğu gibi farklı prezentasyon
anomalilerini ilgilendirebilecek alanlara da ışık tutabileceği düşünülmektedir.3-4
Çalışmamızda servikal kısalığın plasenta prezentasyon anomalileriyle olan
ilişkisini araştırmayı hedefledik.
Materyal
ve Metod
Çalışmamıza 2016 Ekim – 2019 Şubat
tarihleri arasında gebe polikliniğine başvuran, son adet tarihine ve ultasonda
fetusun biyometrik ölçümlerine göre ikinci trimesterda bulunan 936 hastayı çalışmamıza dahil ettik. Daha önceki
gebeliğinde Plasenta yerleşim ve invazyon anomali öyküsü olanlar dışlandı.
Hastaların ikinci trimesterde plasenta yerleşimleri ve invazyon anomalileri
olup olmadığı, servikal uzunlukları transvajinal ultrason (TVUSG) ile ölçüp
kaydedildi. Çalışmaya dahil olan hastaların plasental gelişim süreçleri doğuma
kadar takip edildi. 2. Trimesterda plasenta yerleşim veya invazyon anomalisi
olarak kaydedilen ancak 3. Trimesterde bakılan ultrasonografilerde veya
intrapartum dönemde plasenta yerleşim veya invazyon anomalisi olmadığı
anlaşılan hastalar plasental prezentasyın anomali olarak kaydedilmedi. Grupların
normal dağılıma uygun olup olmadığı Shapiro Wilk testi ile test edilmiştir.
Demografik ve servikal uzunluk normal dağılım göstermediği için gruplar arası
karşılaştırma Mann Whitney U testi ile yapılmıştır. Servikal uzunluğun plasenta
prezentasyon anomalileri ile ilişkisinin olup olmadığı Spearman korelasyon
testi ile bakıldı ve istatistiksel açıdan anlamlı kabul edilen iki uçlu p değeri
0.05 olarak kabul edildi.
Bulgular
Çalışmamız
936 hasta ile yapılmış ve 12 hastada plasenta prezentasyon anomalisi
saptanmıştır. Gruplarda parite, yaş, BMI gibi demografik özellikler açısından
anlamlı fark saptanmamıştır. Her gruptaki demografik veriler Tablo-1’de
gösterilmiştir. Her iki grup servikal kısalık açısından karşılaştırıldığuında
Plasenta prezentasyon anomalisi olmayan grupta ortalama servikal uzunluk değeri
34.0 mm±4.7 olarak bulunmuş, plasenta prezentason anomalisi olan grupta ise
ortalama servikal uzunluk değeri 30.4 mm±3.7 olarak bulunmuştur. Serviks
uzunluğu açısından her iki grup karşılaştırıldığında plasenta prezentasyon
anomalisi olan grupta serviks anlamlı olarak kısa izlenmiştir (p: 0.011). Genel
olarak bakıldığında servikal uzunluğun plasenta prezentasyon anomalisi arasında
önemli negatif korelasyon saptandı (p=0.010), ancak korelasyon katsayısının
düşük olması (r=-0,084) bu istatistiksel önemliliğin klinik olarak
anlamlılığını sorgulatmakla beraber plasenta prezentasyon anomalisi olan hasta
sayısının düşük olmasıyla ilgili olabilir.
Tablo-1
|
Plasenta
Prezentasyon Anomalisi Yok Mean (SD) / Median [25-75 Persentil] |
Plasenta
Prezentasyon Anomalisi Var Mean
(SD) / Median [25-75 Persentil] |
P
değeri |
Parite |
1.8
(±1.3) / 2.0 [1.0-3.0] |
2.3
(±0.6) / 2.0 [2.0-3.0] |
0.34 |
Yaş |
28.6
(±6.8) / 28 [23.0-34.0] |
30.1
(±5.8) / 32.5 [24.5-34.0] |
0.12 |
BMI |
27.5
(±4.3) / 27.1 [24.6-30.1] |
27.0
(±2.4) / 26.2 [25.4-28.7] |
0.74 |
Sonuç
Çalışmamızda her iki grubun ortalama servikal uzunluğu
arasında anlamlı fark olsa bile servikal kısalık için tanımlanan değerin (25mm)
üzerinde olup plasenta prezentasyon anomalilerinin 2. trimesterde ölçülen
serviksin kısa olması ile ilişkisi olmadığı saptanmıştır. Sonuç olarak,
servikal uzunluğun plazenta prezentasyon anomalisi ile ilişkisinin daha iyi
anlaşılabilmesi için daha çok hasta verisine ihtiyaç vardır.
Kaynaklar
1- Miller DA,
Chollet JA, Goodwin TM. Clinical risk factors for placenta previa-placenta
accreta. Am J Obstet Gynecol 1997;177:210–4.
2-Wu S,
Kocherginsky M, Hibbard JU. Abnormal placentation: twentyyearanalysis. Am J
Obstet Gynecol 2005;192:1458–61.
3-Polat M,
Kahramanoglu I, Senol T, et al. Shorter the cervix,more difficult the placenta
percreta operations. J Matern Fetal Neonatal Med 2016;29:2327.
4-Bruijn MM, Vis JY, Wilms FF, et al. Comparisonof the Actim
Partus test and the fetal fibronectin test in the prediction of spontaneous preterm birth in
symptomatic women undergoing cervical length measurement. Eur J Obstet Gynecol
Reprod Biol 2016;206:220–4.